Lake Batur. Indonezja

Prosto z "tradycyjnej wioski" pojechaliśmy wąską drogą na północ. Po kilku kilometrach wjechaliśmy na główną szosę prowadzącą do Singaraja. W czasach kolonialnych był to szlak, którym nowo przybyli turyści jechali w głąb wyspy Bogów. Jezioro Batur było wówczas pierwszym, magicznym przystankiem cudzoziemców spragnionych egzotycznego piękna i tajemnicy.


Jezioro Batur jest największe na Bali. W okolicznych wioskach żyją klany "czystych Balijczyków", które zamieszkiwały wyspę przed przybyciem Jawajczyków w XIV wieku.
W latach 30-tych XX wieku okolice jeziora należały do największych atrakcji Bali, gdzie życie toczyło się jak przed wiekami.
Wulkan Batur leżący 2 kilometry od brzegu jeziora wybuchał kilkakrotnie w XX wieku. Ostatni raz lawa spływała do jeziora w 1963 roku.

Wielkie połacie ziemi wokół Batur pokrywa wulkaniczny pumeks.

Dziś Lake Batur obdarty jest z mistyczyzmu i tajemnicy. Tysiące ludzie okupują brzegi jeziora i eksplatują ten cud natury. Rybacy i ogrodnicy zdominowali tutejszy krajobraz.

Okolica jest okrzyknięta Parkiem Narodowym i cudzoziemcy płacą za wjazd nad jezioro.

Opuncja wskazują, że nie ma obfitych opadów wokół Batur.

Potomek "czystych Balijczyków" popisał się dobrą znajomością języka angielskiego.

-Nazywam się Zero - mówił na pożegnanie - musiecie odwiedzić moje atelie.

28 - letni Zero malował obrazy i miał przy sobie swoją księgę gości. Znalazłem w tym notesie kilka wpisów po polsku. Rodacy chwalili jego twórczość.

Może następnym razem zapoznam się z malarskim kunsztem artysty znad Batur ?