Wieczór znachorów. Indonezja

W tradycyjnej wiosce Bodo Ede spotkałem Sumbańczyków znających język angielski.

Wyjaśniono mi, że ojciec tej młodej dziewczyny organizuje ceremonie Saiso po zachodzie slońca.

Moi nowi znajomi Venny i Ama towarzyszyli mi podczas wieczornej ceromonii i wyjaśnili znaczenie tej uroczystości.
Właściciel chaty, bardzo zamożny Sumbańczyk wyzdrowiał po długiej chorobie i zapragnął podziękować Marapu za cudowne uzdrowienie.

Do domu zaproszono muzykantów.

Znachorzy siedzieli w przeciwległych rogach pomieszczenia i modlili się głośno do Marapu.

Przy dzwiękach monotonnej muzyki dziękowano Marapu za ochronę domu, calej rodziny, jak również za opieke nad wszystkimi zwierzętami domowymi. ( dziwiłem się tylko dlaczego ugotowano na kolacje psa )

Uczestnicy ceremonii mieli poważne miny.

Cieszyłem się, że pozwolono robić mi zdjęcia. Zaznaczono tylko, ze nie mogę fotografować sufitu, gdzie wisiały czarne, okopcone od dymu amulety i zwierzęce ofiary.

Gospodarz domu wręczył znachorowi pieniądze i ryż na metalowych talerzach.

Było juz po północy, gdy atmosfera rozluzniła się. Starsze kobiety zaczęły tańczyć w rytm muzyki.

Impreza religijna trwała do póznych godzin nocnych.

Było to moje ostanie zdjęcie. Mój obiektyw był wycelowany niebezpiecznie do góry, w strone sufitu.