Piekielna East Sumba. Indonezja

Wschodnia Sumba to surowa kraina. Obszar leżący blisko równika ( 10 stopień szerokości geograficznej południowej ) otrzymujący zadziwiająco mało opadów jest piekielną krainą w tym nieustannym zalewie parzących promieni słonecznych.

Ludzie osiedlający się tutaj przed wiekami musieli mieć coś z głową, wybierając tak „suchą wyspę”. Mieli w sobie coś z masochistów, tak jak plemiona germańskie zasiedlające kiedyś niegościnną Skandynawię.

Najbliższe okolice Waingapu mają dużo gruntowej wody i teren wokół miasteczka jest zielony przez cały rok. Całoroczna rzeka ułatwia prowadzenie poletek ryżowych. To właśnie tutaj koloniści Holenderscy utworzyli centrum administarcyjne wyspy.

Wybrałem się na przejażdzką wzłuż wybrzeżą, asfaltową szosą. Pusta droga zachęcała do rozwijania dużej prędkości na motorze. Pozostałem jednak czujny i rozważny :-) Na drogę mogła wtargnąć w każdej chwili czarna świnia lub koń. Falujące od upału powietrze nad szosą maskowało dziury i ubytki w asfalcie.

Ludzi było nie wielu. W południe zacząłem mijać kolumny dziecii wracających ze szkoły. Niektóre z nich maszerowały boso. Ich stopy musiały być odporne na wysokie temperatury jak u Hinduskich magików.

W jednej z przydrożnych wiosek dojrzałem kolorowy grobowiec z betonu.

Rodzina ufundowała zmarłemu efektowny pomnik. Nieboszczyk, który musiał być ważną postacią dosiadał rumaka i dziarsko spoglądał przed siebie z wysokości wierzchowca.

Grobowce i konie należą od wieków do krajobrazu Sumby i tworzą podwaliny lokalnej kultury i tradycji. Nagrobkowy wizerunek Nagi przypominający bardziej smoka pochodził z uniwersalnej tradycji całej Azji Południowo-Wschodniej.

W miejscowości Melolo zrobiłem sobie przerwę w podróży.
Obserwowałem miejscowe środki transportu i ...

... mieszkańców.

Kamienne kościoły przypomniały mi o wysiłkach Białego Człowieka tworzącego kiedyś nowy ład i porządek na świecie. Czy teraz znalazłoby się wielu śmiałków w habitach, aby zamieszkać w piekielnej Wschodniej Sumbie ?