Pagoda Shwe Dagon w Rangun. W złocie im do twarzy.

Szwedagon Pagoda jest wizytówką Birmy nazywanej często „Krajem Złotych Pagód”.

Świecąca w dzień i w nocy złota stupa jest materialnym dowodem, że uduchowiony Wschód potrzebuje „ziemskich odnośników” w hołdzie składanym swojemu duchowemu mistrzowi. Złoto pasuje jak najbardziej Buddzie. Nie obwiniajmy Watykanu za zgromadzone dzieła sztuki i luksusowe samochody dygnitarzy w purpurze. Wierzący potrzebują namiastki luksusu.

Przygotuj 5 dolarowy banknot przy wejściu.

Shwe oznacza złoto w birmańskim języku. Wiele firm w Birmie ma w swoich nazwach wyraz „shwe”. Obecny szef junty wojskowej nazywa się generał Than Shwe. W Tajlandii mówi się, że połowa złota którym oblepione są pogody w Birmie pochodzi ze zniszczonej stolicy Syjamu, Ayutthaya.

Kobiety przybywające do świątynii gustują w składaniu kwiatów.

Nie dziwię się tej pogodnej twarzy. Bycie mnichem w Shwe Dagon to wygrana na loterii.

Birma słynie z wielkich dzwonów. Ponad 40 tonowy dzwon zwany Maha Tissada Ganda został ufundowany przez króla Tharrawaddy Min w 1841 roku.

Do dobrych uczynków należy rytualna kąpiel Buddy oznaczającego jeden z dni tygodnia.

Archeolodzy przypuszczają, że pierwsza pogoda na wzgórzu była zbudowana przez Monów ponad tysiąc lat temu. Złota stupa w dzisiejszej formie była przebudowana w 1871 roku przez króla Mindon Min, za aprobatą Brytyjczyków okupujących w tym czasie Rangun. Na samym szczycie pagody znajdują się ponad 5000 diamentów i 2000 rubinów.

Bez wątpienia Shwe Dagon jest miejscem emanującym pozytywną energią. Birmańczycy przybywają tu aby pozbyć się trosk i zapomnieć o problemach. Turyści poznają egzotyczną kulturę i robią zdjęcia.