Bodawpaya wywodził się z potężnej dynastii Konkabaung, która zrównała z ziemią stolicę Syjamu Ayutthayę i pobiła imperialną armię cesarzy Qing w 1769 roku.
Minister spraw wenętrznych i sekretarz stanu na dworze króla Bodawpaya wg. brytyjskiej ryciny z 1799 r.
Król wstąpił na tron w 1782 roku i otrzymał przydomek Hsinbyumyashin, czyli Pan Białego Słonia. Żenił się 207 razy, a przecież wiekszość dam dworu zadawalała się rolą tymczasowej konkubiny.
Jego ambitne działania wybiegały daleko poza sypialne komnaty. W czasie swojego 37- letniego panowania wcielił do Birmy tereny należące do Syjamu, królestwo Arakan i Assam należący dziś do Indii.
Mingun Bell ma 4 metry wysokości i ponad 90 ton wagi.W 1790 roku zaczął wznosić nową stolicę w Mingum. 20 tysięcy niewolników z podbitych krajów pracowało tam przy budowie świątyń.
O rozmachu z jakim budowano wówczas Mingun świadczy dzwon odlany 1808 roku. Birmańscy astrolodzy zasugerowali jego „pomyślną” masę na 55,555 viss, czyli ponad 90 ton ! Do roku 2000, kiedy to w chińskim Henan odlano 116 - tonowy dzwon, Mingun Bell był największy na świecie.
Niedokończona stupa miała być największą na świecie, wiekszą od Borobudur na wyspie Jawa. Jeszcze dziś kolosalny stos cegieł jakim jest stupa Bodawpaya jest widoczny na brzegu Irawadi z odleglości kilku kilometrów.
Mnich wchodzący na stupę. Schody kończą się tuż przed szczytem i potem trzeba wdrapywać się po stromej ścianie.
Widok ze szczytu zrujnowanej stupy, która ucierpała znacznie w czasie trzęsienia ziemi w pierwszej połowie XIX wieku wynagradza trudy wspinaczki w ponad 35- stopniowym upale.
Zobacz zdjęcia Settawaya Paya z Mingun.
No comments:
Post a Comment