Luang Namtha Laos

Luang Namtha jest malym miasteczkiem w Polnocnym Laosie.

W ostatnich latach pojawilo sie tu troche chinskim biznesmenow malego kalibru, ale ze wzgledu na mala gestosc zaludnienia calej prowincji, nie ma tu za duzo opcji do pomnozenia kapitalu.

W porownaniu do Luang Prabang nie ma tu nic godnego uwagi.
Nawet plemiona gorskie "ucywilizowaly sie" i podczas mojego kilku dniowego pobytu w prowincji nie widzialem nawet jednej osoby w plemiennych strojach.
( 10 lat temu kobiety Hmong chodzily jeszcze po glownej ulicy sprzedajac suweniry )

Zainstalowalem sie w guest housie z widokiem na sadzawke i pole ryzowe.

Spokojne miejsce na uboczu miasteczka z dzialajacym wifi.

Treking w Laosie jak spacer w parku

Zainstalowalem sie w Chomdoy Bungalows, 10 km przed miateczkiem Luang Namtha.
Widok z mojego domku na droge nr. 3 wiodaca od granicy z Tajlandii do Chin.

Chomdoy Bungalows polozone sa na skraju "zielonych terenow" Nam Ha National Bio-Diversity Conservation Area, ktore sa juz wykarczowane prawie do zera.

Pora deszczowa w Chomdoy.
Dwoch gosci : Filippo z Italii i ja ;-)

Obiadek.

Zapuszczamy sie do " conservation area " pewnego slonecznego dnia.
Przy drodze nr.3 mijamy wioske z ujadajacymi psami i kolesiami transportujacymi kauczuk na skuterach.

Tak, tak - narodowy park w Laosie to plantacje kauczuku. Po szlachetnych drzewach nie ma sladu.

Sciezynka sie zweza i wkrotce wchodzimy w las, tzn. pomiedzy drzewa kauczukowe.

Pierwsze wzniesienie.

Kauczuk gotowy do transportu.

Widok ze wzgorza.

Do kolejnej wioski mamy 10 km. po drodze spotykamy tylko kilku tubylcow i czworke turystow z Laotanskim przewodnikiem na tzw. "trekingu".

o godz. 14 dochodzimy do rzeki !!

Co za przyjemny odpoczynek w ciszy !

Nasz lunch - niebieski ryz ze sladami wieprzowiny !!

Kuang Si wodospady w Luang Prabang

Pora monsumowa w Laosie to nie tylko szare niebo przez wiekszosc godzin prawie kazdego dnia. Sierpien ma swoje plusy : mniej turystow oraz tansze noclegi.

Wyruszamy na skuterach do slynnych wodospadow Kuang Si, lezacych 30 km od Luang Prabang.

Tuz przed skretem do wodospadow, droga nr.1 laczy swoja asfaltowa nitke z majestatycznym Mekongiem.

Maly przystanek w restauracji z widokiem na rzeke. Zakladamy kaski i jedziemy w boczna droge do wodospadow.

Wodospady sa dobrze utrzymane.
Jest tu spory parking oraz kilka jadlodalni.
Swoje sanktuarium znalazlo tu kilka niedzwiedzi himalajskich, ktore mozna podziwiac za szklem lub z drewnianych pomostow.

Wodospady to ciag kilku kaskad z czysta turkusowa woda.

W kilku miejscach mozna zanurzyc sie w wodzie.

Najwiekszy wodospad ma 60 metrow wysokosci.

Atrakcje nie koncza sie za szybko. Mozna wspinac sie wyzej i dojsc do plaskowyzu, skad juz tylko 3 km marszu do jaskini i kolejnych "basenow" na rzece.

Po drodze setki motyli przysiaduje na ziemii bogatej w telenek zelaza i spija wode z czerwonej gleby.

Jaskinia ma co najmniej 500 dlugosci. Wejscie do niej kosztuje 10,000 kip.
Dostajemy latarki i po dwa banany do reki :)

Do jaskini i ostatniego oczka wodnego dociera juz nie wielu turystow.
Caly ostatni kompleks mamy do zabawy tylko dla siebie.
Jest tu restauracja z zimnym piwem i kilkoma miejscami do siedzenia rozrzuconymi luzno miedzy drzewami.

I jeszcze wiecej wody !

I jeszcze wiecej motyli !