Sunday market w Chiang Mai. Tajlandia

Jako były mieszkaniec Chiang Mai z kilkuletnim stażem chętnie przyglądam się i oceniam tamtejsze markety.

Ciągle najtańszy jest Wororot z dobrymi sklepami oferującymi tekstylia, żywność, owoce i kwiaty.

Lampiony Lanna na Wororot market.

Zestaw przypraw za 120 baht.

Night Bazaar podupada z roku na rok i wieczorną porą nie ma tu już takich tłumów jak 10 lat temu. Wiele sklepów na drugim piętrze, na przeciwko Kalare Food Center bywa pozamykane, a przecież towar tam sprzedawany był zawsze najtańszy ( prosto od producentów ). Turyści preferujący zakupy na ulicy z wózków na kółkach zawsze przepłacają, bo ciuchy i handicraft tam oferowany pochodzi od „małych ryb” –pośredników.

Za to Niedzielny Targ nie dość, że się rozrasta, to ciągle przybywa tam ciekawych wytwórców i handlarzy Birmańskich oferujących prawdziwe antyki. Ulica Rachadamnoen i sąsiednie napakowane są stoiskami z jedzeniem, który daje dosłownie cały przegląd kuchni tajskiej z byłego królestwa Lanna.

Lampiony, bizuteria z drewna i ze srebra, ubrania, zabawki, obrazy, jedwab tajski, ceramika, instrumenty muzyczne, psy, koty, króliki – nawet najbardziej wybredny turysta znajdzie tutaj swój gadżet lub suwenir.

Nieśmiertelna tajska sałatka z mango.

Właśnie zaczął się sezon na mango. Kwaskowy gatunek mango na liściu bananowca i pod pokrywą lodu.

Baule Blolo Bian & Blolo Bla

I used to travel frequently to Cote d’Ivoire in 1990’s. I passed the Baule villages on my way to Northern Ivory Coast, to Senufo people. I had never spent even one night in a Baule village. The Baule statues which I'd been eagerly collecting where purchased in Abidjan or by Hausa traders in Man town.

Today I’m dealing with spirits filing so densely the Asian underworld. The belief in the immortality of ancestors’ souls in South East Asia is also strong as in West Africa.

The wooden sculptures of the Bale remain me the Batak’s and Timor forefathers.

The postcolonial Blolo Bian and Blolo Bia are characterized by a greater expression than Asian sculptures. The elaborated details as hairdressing and face scarification give an extra dose of power and elegance. I think that Thai spirits have a great respect for the supernatural mediums from Africa.

Polowanie na srebrną biżuterię plemienną.

Mieszkanie w Dolinie Ciemniaków ma wbrew pozorom wiele plusów dodatnich.

Wspomnę tylko o dobrym klimacie, własnym ogródku z organicznym żarciem i ziołami. Blisko też jest do Złotego Trójkąta, gdzie kobitki z plemion górskich noszą jeszcze srebną biżuterię.

Srebrna bransoleta noszona przez kobietę Szan na obszarze granicznym między Tajlandią, a Birmą.

Jak ciężko jest o prawdziwe plemienne ozdoby nie muszę chyba pisać. Tak jak kiedyś w Czarnej Afryce pod koniec czasów kolonialnych „Białasy” wykupili cenne maski plemienne, tak teraz postęp plastikowej cywilizacji i „edukacja”wykańczają tradycyjne społeczności w Azji Południowo-Wschodniej.

Ceny ręcznie kutego srebra poszybowały do góry nie tylko ze względu na cenę kruszcu. Starzy plemienni złotnicy ( srebrnicy ? ) wymierają, a nowe pokolenia inwestuje nadwyżki gotówki w złotą biżuterię wytwarzaną maszynowo.

W sobotę jadę do Chiang Mai odwiedzić kilku handlowców srebrnego rękodziała. Czy jeszcze będą jakieś cacka do kupienia, czy to już koniec i polowanie trzeba kontynuować w Laosie i Birmie.

Budowa tradycyjnego domu tajskiego.

W dolinie Ciemniaków prace toczą się swoim rytmem. Ekipa budowlana z sąsiedniej wioski hebluje tekowe deski i stawia ściany na pietrze.

Jeszcze kilka dni i będzie można zacząć robić parter. Tak, tak... w Tajlandii dom buduje się od góry, gdy np. na wyspie Bali budowę domu zaczyna się od posadzki. Nie jestem budowlańcem, ale aktywnie odkrywam tajniki azjatyckiej architektury w terenie, a nie tylko w książkach.

Trwa obecnie zakaz wyrębu drzew z lasu. Nawet jak las jest twój, to wycinka drzewa w najbliższych tygodniach jest nielegalna. No ale, to jest Azja. Szef policji, szef wioski pomogą ochoczo gdy ich się powiadomi o „nielegalnej wycince”. Buddyści to szlachetni ludzie spieszący stale z pomocą bliźnim. Tak, więc mamy zapasy drewna szlachetnego w razie czego...

Maszyna do heblowania desek.

Palimy liście opadające z drzew tekowych i owocowych. Za dwa miesiące będzie tu trawnik. Na razie można tu tylko fiknąć kozła potykając się o wystający korzeń.

Przygotowując grunt pod kolejny dom, zacząłem się interesować traktorami. Traktor przyda się do „prostowania” wzgórza i na polu. Godzina wynajmu traktora kosztuje w dolinie Ciemniaków 800 baht. Nie muszę wam tłumaczyć jaką żyłą złota jest traktor w sezonie źniwnym.

*****

Mam znajomego architekta z Hiszpani zasiedziałego od lat w Tajlandii. Odkąd stał się włąścicielem traktora, to z wynajmu maszyny wyciąga wiecej niż z fuch z rodzinnego biura projektowego na Majorce. No, ale wiadomo ... w Hiszpanii recesja, a w Tajlandii prosperita.

Wyprawa do Ekas Bay. Lombok

Dziewicze wybrzeże Południowego Lombok to z pewnością jeden z przyszłych rajów turystyki masowej. Póki co, nie wiele się tam dzieje. Dojazd do wielu zatok i przylądków jest mordęgą. Czy samochodem, czy motorem tudno o większą prędkość niż 30 km/h.

Studiując mapę doszedłem do wnioski, że szybciej dotrzemy tam na „skróty” niż główną drogą przecinającą Lombok z zachodu na wschód.

Opuścilismy Kutę w kierunku międzynarodowego lotniska i po przejechaniu 13 km zboczyliśmy z głównej drogi kierując się na wschód, a później na północ.

Następne 12 km przejechaliśmy zygzakiem omijając tysiące dziur w asfalcie przypominającym pupemks. Slalom okazał się męczący i przystanki były okazją do rozprostowania mięśni. Baba sprzedając ryby z rożna przy drodze była jedną z atrakcji, hehe...

Ten meczet miał diabelskie głośniki. Ludzie mieszkający w promieniu 300 metrów musieli mieć zdewastowane narządy słuchu.

Wróciliśmy na główną drogę i rozgladaliśmy się za warungiem z kawką. Był nawet taki „zajazd” składający się z drewnianej budy. Stojący po przeciwnej stronie meczet miał tak silne głośniki, że skutecznie odstraszył nas od postoju i zniechęcił do drugiego śniadanka.

Kolejne kilometry pokonaliśmy po dobrym asfalcie i po godzinie dotarliśmy do wioski rybackiej Ekas. Upał dawał się już we znaki, a my szukaliśmy jedzenia. Było to zajęcie dla najwytrwalszych ( naprawdę głodnych ). Matys znalazł jakiś kocioł z zupą i raczył się miejscową nalewką z makaronem otoczony wianuszkiem tubylców.

Dziewczyna z bezimennej wioski nad zatoką Ekas.

Matys po konsumpcji zupy z kociołka odzyskał energię i zaczął wypytywać tubylców o drogę na przylądek Tanjung Sangulap. Miała tam być zajebista restauracja wisząca na klifie i plaże z 3 - metrowymi falami.

Ballada o Supelku. Co jedzą wieśniacy w Tajlandii.

4- letni Supelek ( prawdziwe imie ! ) mieszka w mojej wiosce. Poświęciłem trochę czasu i śledziłem małego koleżkę wieczorową porą.

Supelek dostał od jednej kobitki świeże żabki do konsumpcji. Zaniósł je w plastikowym woreczku do babci Chandi, która słynie z gotowania pysznych żabich salatek. ( zrobiło się szybko ciemno i nie wyśledziłem Chandi podczas gotowania )

Żaby to przysmak tajskich wieśniaków. Żadne udka. Żaby gotuje się w całości i przyrządza z przyprawami i ziołami.

Supelek podczas wieczornej kąpieli w wiosce Nasa.

W tropikalnych krajach słońce szybko umyka za horyzont. Supelek musiał się spieszyć z kąpielą w plastikowej miednicy za kuchnią. Czekała na niego kolacja...

Dziennik motocyklowy. Impreza u Sasaków.

Spędzając miło czas na plażach wokół Kuty Lombok poznaliśmy kilku sympatycznych Indonezyjczyków. Plażowe kontakty owocowały często zaproszeniami.

Jeden telefon i już byliśmy umówieni w pobliskiej wiosce na wieczorne party.

O zmroku podjechaliśmy do wioski gdzie trwały przygotowania do wesela. Kilku facetów było już po paru szklaneczkach araku. Humory im dopisywały. Kolega z pierwszego planu zwany „Papuasem” miał popilnować nasze motory, lecz wymigał się szybko z tej funkcji.

Motory stanęły bezpiecznie na głównym parkingu, a my wylądowaliśmy w ciemnej chacie tuż przy drodze. Nie znaliśmy nawet właściciela domu, ale nasi koledzy z plaży zaserwowali nam szybką kolację : wołowinę w pikantnym sosie z ryżem.

Po jedzenie zaserwowano kulturalnie herbatkę z cukrem. Sasakowie są muzułmanami i nie wszyscy łoją arak.

Opowiadano nam wiele zabawnych historii zdradzających beztroską mentalność mieszkańców wyspy Lombok. Naśmieszniejsze były opowieści o nielegalnej pracy w Malezji i powrotach bez pieniędzy z 5 – letnich saksów.

Po drugiej stronie ulicy zakończono ustawianie sceny i pierwsza piosenkarka stanęła przed mikrofonem.

Goście z opaskami na głowie uderzyli w bębny. Zaczął się nocny koncert.

W dolinie ciemniaków. Tajlandia

Dwadzieścia lat temu po zjednoczeniu Niemiec strasznie popularne stało się określenie geograficzne “Dolina Ciemnieków”. Był to obszar wokół Drezdna, gdzie ludzie nie odbierali pierwszego programu telewizji ARD. Przysłowiowa Tal der Ahnungslosen znajduje się również w Tajlandii. Na dalekiej północy, w prowincji Nan graniczącej od wschodu i północy z Laosem telefony komórkowe nie mają zasięgu, a internet jest tak egzotycznym pojęciem jak owoce salak w Polsce.

Na skraju jednej z wiosek leżącej na kilku wzgórzach rozpoczęłem budowę pierwszej chaty w tajskim stylu. Piętro będzie z drewna tekowego, a parter z cegły.

Warunki są tutaj surowe, ale klimat rewelacyjny. Nie wiem, czy będzie to kiedyś tajski Ciechocinek, ale świerki, kawa i truskawki mogą tu rosnąć na jednym wzgórzu. Powietrze jest rzeźkie, a różnica temperatur między nocą, a dniem wynosi 15 stopni Celsjusza. Będąc w bezruchu nie pocę się, jak w Bangkoku.

Czerwone wino na Tajskiej prowincji.

16.30

Poszedłem z Yogi do Tesco w Nan.

Chcieliśmy kupić czerwone wino.

Znaleźliśmy 3 butelki Californijskiego. Już się śliniłem na myśl o kieliszku zacnego trunku, gdy spojrzałem na komórkę.

Godzina 16.30 = zakaz sprzedaży alkoholu w Tajlandii trwa do 17 godziny.

Tajskie wino Lakeville - siara za 150 baht.

Wyszliśmy na zewnątrz sklepu, aby poczekać pół godziny.

17.05

Yogi wychodzi wściekły. Nie ma wina ! Ktoś zabrał z półki 3 butelki Califormijskiego wina !

W siatce ma tajskie wino za 150 baht ! Już cena wskazuje, że to jakaś kaszanka.

Co za pech ! Co za dziura ! Nie ma wina.

Gerupuk na Lombok nie tylko dla surferów.

Gerupuk jest wioską rybacką leżącą 7 km od Kuty. Od października przestają wiać wiatry na Lombok i fale nie przekraczają półtora metra wysokości w Gerupuk. Jesień jest idealną porą roku dla początkujących surferów.

Jest tu mały port z sympatycznymi rybakami i kilka tanich jadłodalni.

Idealne miejsce dla ludzi z małymi budżetem i dysponującym nieograniczonym czasem.

Bangkok. Ceny zupy i paliwa.

Po 6 miesiącach zawitałem do Bangkoku. Po powodzi nie ma śladu. Dom jeszcze stoi.

W tajskiej telewizji straszą kolejnym wodnym armagedonem w 2012.

Póki co, na południu Tajlandii jest zalanych kilka miast. Tam trwa właśnie pora deszczowa.

W Bangkoku jest sucho. Święte Mikołaje szpecą miasto. Pasują tutaj podobnie jak plastykowa palma w Warszawie.

Zupa z makaronem i mięsnym wsadem kosztuje na mieście 35 baht. Tajski rząd namawia ulicznych sprzedawców jedzenia do obniżki cen.

5 baht mniej za zupkę ?

Baba w fartuchu odpowiada: " Nie ma mowy. Prąd i gaz podrożały. Kilogram wołowiny skoczyło ze 140 baht na 160 baht. Kilogram kulek mięsnych kosztuje również 5 baht więcej. "

Jeśli tajski rząd tak martwi się o ceny i standart życia , to dlaczego nie obniży ceny paliwa o 5 baht :) Litr benzyny w cenie zupki to przesada.

W takiej Indonezji litr paliwa kosztuje tylko 15 baht, a w Malezji 20 baht. ( a zupa 25 baht w Malezji )

Nie chce mi się siedzieć w Bangkoku. Jutro przylatuje Yogi i gnamy na Północ Tajlandii. Do marca muszę wykopać studnie i zbudować szklarnię.

Dziennik motocyklowy. Plaże na Lombok.

Odbywam pielgrzymki do Kuty każdego roku. Kilka mięsięcy temu zakończono budowę nowego międzynarodowego lotniska na południu Lombok. Cena ziemi w Kucie skoczyła o ponad 100 %. Australijczycy, Francuzi, biznesmeni z Jawy i Bali liczą na wielki ruch turystyczny w okolicy. Ceny w najlepszym hotelu - Novotel na plaży Putri Nyale poszybowały w górę. Noclegi poniżej $100 to już historia. Wciąż jednak miejsca te wydają się puste i dziewicze. Może się zdarzyć, że przez kilka godzin będziesz samotnie wypoczywał na plaży.

Całe południowe wybrzeże Lombok słynie z fantastycznych plaż. Nawet plaża w Kucie z gruboziarnistym, złotym piaskiem prezentuje się lepiej niż

większość plaż na południu Bali.

Po zatankowaniu paliwa wyruszamy penetrować najbliższe wybrzeże.

Poszarpane wybrzeże z wieloma zatokami jest ozdobione szerokimi plażami. Wszędzie można dojechać z łatwością motorem.

Wybieramy ustronny zakątek w jednej zatoce z rafą koralową i skałami.

Nasz piknik kończy się wraz z pojawieniem się grupy Indonezyjczyków. Miejsce pod skałami jest jedynym ocienionym miejscem po południu.

Jedziemy do kolejnej zatoki.

Gerupuk jest miejscem gdzie początkujący surferzy oswajają się z falami oceanu. Podobno można tam zjeść niezły obiad.